| - dorfherr, m.
- dorfherschaft, f.
- dorfhirt, m.
- dorfhochzeit, f.
- dorfhufe, f.
- dorfhube, f.
- dorfhügel, m.
- dorfhund, m.
- dorfinsasse, m.
- dörfisch, adj. und adv.
- dorfjahrmarkt, m.
- dorfjugend, f.
- dorfjunker, m.
- dorfkalmäuser, m.
- dorfkanzel, f.
- dorfkapelle, f.
- dorfkind, n.
- dorfkirche, f.
- dorfkirchhof, m.
- dorfkirchmesse, f.
- dorfkirchner, m.
- dorfkirchweihe, f.
- dorfknabe, m.
- dorfknecht, m.
- dorfkundig, adj.
- dorfküster, m.
- dorflätsch
- dorfleben, n.
- dörflein, n.
- dörfler, m.
- dörflerin, f.
- dorfleute
- dorfleutsch, m.
- dorflötsch, m.
- dörflich, adj.
- dorflieger, m.
- dorflinde, f.
- dörfling, m.
- dorflötsch, m.
- dorfluft, f.
- dorflümmel, m.
- dorfmädchen, n.
- dorfmadei, f.
- dorfmagd, f.
- dorfmann, m.
- dorfmark, f.
- dorfmarkt, m.
- dorfmäszig, adj. und adv.
- dorfmeid, f.
- dorfmeier, m.
- dorfmeister, m.
- dorfmenge, f.
- dorfmetze, f.
- dorfmetzger, m.
- dorfmusik, f.
- dorfmusikant, m.
- dorfnarr, m.
- dörfner, m.
- dörfnerin, f.
- dorfordnung, f.
- dorfpfaffe, m.
- dorfpfarr, m.
- dorfpfarre, f.
- dorfpfarrer, m.
- dorfpfarrherr, m.
- dorfpferd, n.
- dorfprediger
- dorfpredigt, f.
- dorfpriester, m.
- dorfrecht, n.
- dorfredner, m.
- dorfrichter, m.
- dorfrodel, m.
- dorfrüde, m.
- dorfsänger, m.
- dorfsängerin, f.
- dorfschafe, n.
- dorfschäfer, m.
- dorfschaft, f.
- dorfschalmei, f.
- dorfschenke, f.
- dorfscherge, m.
- dorfschmied, m.
- dorfschmiede, f.
- dorfschneider, m.
- dorfschöne, f.
- dorfschöppe, m.
- dorfschreiber, m.
- dorfschuhmacher, m.
- dorfschulmeister, m.
- dorfschultheisz, m.
- dorfschulze, m.
- dorfschulzenschaft, f.
- dorfschütze, m.
- dorfschwalbe, f.
- dorfsitte, f.
- dorfspiel, n.
- dorfspiesz, m.
- dorfsprache, f.
- dorfspritze, f.
- dorfsrondel, m.
- dorfstier, m.
- dorfteufel, m.
- dorfthier, n.
- dorftölpel, m.
- dorftrampel, f.
- dorfuhr, f.
- dorfvieh, n.
- dorfvögelein, n.
- dorfvogt
- dorfvolk, n.
- dorfwärts, adv.
- dorfwasser, n.
- dorfweg, m.
- dorfweihrauch, m.
- dorfweise, adv.
- dorfwesen, n.
- dorfwirt, m.
- dorfzaun, m.
- dorfzehnde, m.
- dorfzucht, f.
- dorich
- döring, m.
- dorkel, f.
- dorkeln
- dorl, m.
- dorlen
- dorlen, m.
- dörling, m.
- dorlitzen, m.
- dörling, m.
- dorlstrauch, m.
- dormel, m.
- dormelig, m.
- dormeln, m.
- dorment, m.
- dormenter, m.
- dorn, m.
- dorn, m.
- dornasche, f.
- dornapfel, m.
- dornbaum, m.
- dornbrachsen, m.
- dornbrassen, m.
- dornbund, n.
- dornbusch, m.
- dornbüschel, m.
- dornbutt, m. f.
- dornbütte, m. f.
- dörnchen, n.
- dorndrechsel, m.
- dorndrechsler, m.
- dorndreher, m.
- dorndroschel, f.
- dorndistel, f.
- dornecht, adj.
- dornechtig, adj.
- dorneidechse, f.
- dornen, adj.
- dörnen, adj.
- dornen
- dörnen
- dornenbahn, f.
- dornenbündel, n.
- dornenfest, n.
- dornengang, m.
- dornengefilde, n.
- dornengestäude, n.
- dornengewinde, n.
- dornenhang, m.
- dornenhecke, f.
- dornhecke, f.
- dornenkind, n.
- dornenkranz, m.
- dornkranz, m.
- dornenkrone, f.
- dornenland, n.
- dornenleiter, f.
- dornenlos, adj.
- dornenmatraze, f.
- dornenpeitsche, f.
- dornenpfad, m.
- dornenpfühl, m.
- dornenreis, n.
- dornenreisig, n.
- dornenspitze, f.
- dornspitze, f.
- dornenstab, m.
- dornenstechen, n.
- dornensteg, m.
- dornensteig, m.
- dornenstengel, m.
- dornenstich, m.
- dornenstock, m.
- dornstock, m.
- dornenstrauch, m.
- dornenthal, n.
- dornenvoll, adj.
- dornenweg, m.
- dornenwunde, f.
| dorfherr, m. custos, gubernator villae Voc. incip. teut. d 2.
dorfherschaft, f.
dorfhirt, m. villicus Diefenbach wörterb. v. 1470 s. 284.
dorfhochzeit, f.
dorfhufedorfhube,f. in Pommern zu dreiszig morgen, zum unterschied von der hakenhufe, die funfzehn, von der tripelhufe die fünf und vierzig und von der hegerhufe die sechzig morgen hat.
dorfhügel, m. das amthaus mit seinen pappeln hinter dem dorfhügel her Göthe 21, 165.
dorfhund, m. ouch mit einem (l. nit einen) flen, verlegenen, schelmigen, trägen, lassen leutschen oder dorfhunt mit dir nemmest Keisersberg Bilger 140b. die dorfhunde heulten in der ferne Gutzkow Ritter vom geiste 7, 10. in der Schweiz heiszt dorfhund jedes allbekannte gespenst Rochholz Schweizersagen 1, 99. 2, 36. s. dorfthier.
dorfinsasse, m. dorfbewohner. indes ein dorfinsasse sich so an jede menschenbrust anhängt, als wenn er mit ihr bei éinem pfarrer beichtete J. Paul.
dörfisch, adj. und adv. paganicus; vergl. dörflich. ein wenig dörfisch semipaganus Dasyp. 316c. ebenso halbdörfisch Alberus Nov. dict. mm iij. Henisch 731. uberausz dörfisch, mer dan beuwrisch rusticius Maaler 92b. dörfisch rustice, inciviliter; obscoene, turpiter Henisch 731. Stieler 327. nach dem dörfischen sitten Bergreien 160. der bauer wolte gar nicht mehr auf dörfisch gehen, er wolt und muste sich auf städtisch lassen sehen. Mich. Frank Kriegsbrand B 3a. welch ein warmes allumfassendes gleichheitsgefühl! der bauer, sein mädchen sind nicht länger gering und dörfisch, held vielmehr und königin Göthe.
dorfjahrmarkt, m. titel einer komischen oper mit musik von G. Benda, gedichtet von Gotter (1776) in dessen singspielen (1778) sie blosz der jahrmarkt heiszt.
dorfjugend, f. gedicht von Voss 2, 170. | |