| - schnittreif, adj.
- schnittried, n.
- schnittrisz, m.
- schnittsachs, n.
- schnittsalat, m.
- schnitttag, m.
- schnitttuch, n.
- schnittvergoldung, f.
- schnittware, f.
- schnittwunde, f.
- schnittzwiebel, f.
- schnitz, m.
- schnitzarbeit, f.
- schnitzbank, f.
- schnitzbild, n.
- schnitzbildchen, n.
- schnitzbrett, n.
- schnitzbrod, n.
- schnitzchen, n.
- schnitze, f.
- schnitzeisen, n.
- schnitzel, m.
- schnitzelbank, f.
- schnitzelchen, n.
- schnitzelei, f.
- schnitzeljagd, f.
- schnitzelmesser, n.
- schnitzeln, verb.
- schnitzelpresse, f.
- schnitzelwerk, n.
- schnitzen, verb.
- schnitzendörren, n.
- schnitzer, m.
- schnitzerei, f.
- schnitzerhaft, adj.
- schnitzerheld, m.
- schnitzericht, adj.
- schnitzerkunst, f.
- schnitzerlein
- schnitzerling, m.
- schnitzern, verb.
- schnitzfleisch, n.
- schnitzgeld, n.
- schnitzhaupt, n.
- schnitzhaus, n.
- schnitzholz, n.
- schnitzig, adj.
- schnitzker, m.
- schnitzkunst, f.
- schnitzlaib, m.
- schnitzlappen
- schnitzlauch, m.
- schnitzlein, n.
- schnitzler, m.
- schnitzling, m.
- schnitzlung, f.
- schnitzmacher, m.
- schnitzmaschine
- schnitzmesser
- schnitzmuster, n.
- schnitzner, m.
- schnitzposse, f.
- schnitzschere, f.
- schnitztisch, m.
- schnitzung, f.
- schnitzware, f.
- schnitzwerk, n.
- schnitzwerker, m.
- schnitzzeug, n.
- schnitzzwiebel, f.
- schnobbern, verb.
- schnoben, verb.
- schnobern, verb.
- schnobisch, adj.
- schnochze, f.
- schnöckern, verb.
- schnödachtung, f.
- schnodder, m.
- schnoddern, verb.
- schnoddrig, adj.
- schnöde, adj.
- schnöde, f.
- schnöde, f.
- schnöte, f.
- schnödeherzig, adj.
- schnodel, m.
- schnodeln, verb.
- schnoden, verb.
- schnoder, m.
- schnoderer, m.
- schnodericht, adj.
- schnoderig, adj.
- schnodern, verb.
- schnodernase, f.
- schnödesenf, m.
- schnödheit, f.
- schnödig, adj.
- schnödigkeit, f.
- schnödiglich, adj.
- schnödlich
- schnödverkehrt, adj.
- schnofeln, verb.
- schnok, m.
- schnökerei, f.
- schnökern, verb.
- schnolle, f.
- schnollen, verb.
- schnoller, m.
- schnollsuppe, f.
- schnopern, verb.
- schnopf, m.
- schnopfe, m.
- schnopfen, verb.
- schnopfezen
- schnopfezer
- schnopfweife, f.
- schnoppe, m.
- schnoppe, f.
- schnoppern, verb.
- schnopsen, verb.
- schnorbeln, verb.
- schnorchel, m.
- schnörchel, m.
- schnorcheln, verb.
- schnörcheln, verb.
- schnorchen, verb.
- schnorfen, verb.
- schnorgel
- schnörgel
- schnurgel
- schnorgeln, verb.
- schnörkel, m.
- schnörkelbeet, n.
- schnörkelchen, n.
- schnörkelcirkel, m.
- schnörkelei, f.
- schnörkelhaft, adj.
- schnörkelig, adj.
- schnörkeln, verb.
- schnörkelschrift, f.
- schnörkelwerk, n.
- schnörkelzug, m.
- schnorken, verb.
- schnorken, verb.
- schnörker, m.
- schnorkulant, m.
- schnörpel, m.
- schnörpfel, m.
- schnorps, m.
- schnorpsen, verb.
- schnorrbock
- schnorre, f.
- schnorren
- schnorrer
- schnorricht
- schnorrig
- schnorrkönig, m.
- schnorrmaus, f.
- schnorrwerk, n.
- schnorz, m.
- schnörz, m.
- schnorze, f.
- schnörzen, verb.
- schnorzig, adj.
- schnörzkuchen, m.
- schnösel, m.
- schnöte, f.
- schnott
- schnottbörs, m.
- schnöttchen, n.
- schnotte, f.
- schnotter
- schnotterig, adj.
- schnottern, verb.
- schnottfisch, m.
- schnotthof
- schnottolf, m.
- schnotz, m.
- schnotze, f.
- schnotze, m.
- schnotzen, m.
- schnotzel, m.
- schnotzeln, verb.
- schnötzeln, verb.
- schnötzen, verb.
- schnucht
- schnuck, m.
- schnucke, f.
- schnuckeln, verb.
- schnucken, verb.
- schnücken, verb.
- schnuckern, verb.
- schnückern, verb.
- schnuckisch, adj.
- schnuckup, m.
- schnuckung, f.
- schnuddel-
- schnudder-
- schnude, m.
- schnude, f.
| schnittreif, adj. reif zum abschneiden oder einernten: weizen und roggen stehen hier schon schnittreif. Berlepsch alpen 109; bildlich: ich bin zwei, drei jahre älter als Uhland, mithin schnittreifer. Jac. Grimm an A. v. Keller nach Uhlands tode.
schnittried, n.: carex .. schnydtriedt Dief. gl. 101b (voc. von 1482).
schnittrisz, m. in der baukunst, zeichnung für das behauen der steine, auch für steinschnitt, steinhauerkunst, die kunst, die steine so zu behauen, dasz sie nachher an die ihnen bestimmte stelle (z. b. in gewölben) passen, bez. die zeichnungen dafür anzufertigen. Jacobsson 4, 29b. Eggers 2, 833. [Bd. 15, Sp. 1358] schnittsachs, n. rebmesser: bidubium .. snitesahs Dief. gloss. 73c; reuemesser vel smites achs (l. snite sachs) nov. gloss. 53a (Heinrici summ.).
schnittsalat, m. gewöhnlicher salat, den man dicht sät, um im frühling die ersten blätter abzuschneiden Adelung, lactuca sativa Nemnich.
schnitttag, m. tag, an dem die bauern als frohndienst erntearbeit thun müssen Jacobsson 7, 265a, messium feriae, dies operarum messoriarum Stieler 2248: der ... dem lehenherrn seine gerechtigkeit nit endede als der lehnman mit erdagen, schnitdagen, kornfuere. Grimm weisth. 1, 640; sie weisen auch von einem iglichen gut zwen frontag, mit namen ein schnidttag und ein habertag zu thun einem hern und abt zu Newenstat. 6, 55, § 10.
schnitttuch, n. eine art pommerscher schlechter tücher, die unter das landvolk verschnitten (ellenweise verkauft) werden Jacobsson 4, 29b.
schnittvergoldung, f. vergoldung des schnittes an einem buche Jacobsson 4, 29b f.
schnittware, f. zeugware, die im kleinen nach der elle verkauft wird Campe, vergl. schneiden 2, c und schnitt 1, g. seltener von geschnittenem nutzholz, so z. b.: montag, den 12. mai l. js. und die folgenden tage .. werden in Landau aus den vormaligen bundesbeständen .. öffentlich versteigert: .. sehr werthvolle eichen-, kiefern- und tannenholz - bestände in stämmen, riegel und schnittwaaren. anzeige im Frankfurter journ. 3. mai 1873, 3. beil., 1, c; ebenso kieferne schnittwaaren in einer bekanntmachung des magistrats zu Görlitz vom 17. febr. 1870. — zur ersteren bedeutung gehören die ableitungen schnittwarenhandel, m., schnittwarenhändler, m., schnittwarenhandlung, f.
schnittwunde, f. durch schnitt entstandene wunde.
schnittzwiebel, f. 1) bei den gärtnern eine versetzte zwiebel, deren blätter des besseren anwachsens wegen mit einem messer verschnitten werden Adelung. Nemnich (s. v. allium cepa). 2) für schnittlauch, allium schoenoprasum Nemnich. | |