| - ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
- këverbiunt
- KEVJE, stf.
- KËWE
- KEƷƷÎ, stn.
- keʒʒel, stm.
- gumpostkeʒʒel, stm.
- keʒʒelkrût
- keʒʒelvar
- KÎBE, swv.
- kîp (-bes), flex. bes) stm.
- widerkîp, stm.
- kibel, swv.
- kivel, swv.
- kibelunge, stf.
- CIBÔRJUM
- KÎCHE, swv.
- kîchen, stn.
- kîche, swm.
- kîche, swv.
- KICHER, stswf.
- Cidegast, n. pr.
- KIEL, stm.
- kielbrüstec
- kielkemenâte
- kielgesinde
- KIEN, stm.
- kienast
- kienboum
- kienlîte
- KIESEN
- KIFE, swv.
- KIFFE, swv.
- KIL
- KIL, stm.
- KÎL, stm.
- kîlhouwe
- kîle, swv.
- KILBE
- KILCHE
- Killicrates, n. pr.
- Killirjacac, n. pr.
- CIMÎT, stm.
- KÎNE
- KEIN
- KINEN
- GEKINEN
- bekîne, stv.
- erkîne, stv.
- zerkîne, stv.
- kîme, swm.
- CINEMÎN
- Kingrimursël, n. pr.
- KINGRISÎN, n. pr.
- Kingrivâls, geogr. n.
- Kingrûn, n. pr.
- KINNE
- KAN
- KUNNEN
- kan, v. anom.
- kunnen, v. anom.
- erkunnen, partic.
- erkunne
- verkunnen, partic.
- kenne, swv.
- bekenne, swv.
- unbekant, adj. partic.
- bekantlich, adj.
- bekentlich, adj.
- bekantnisse, stf.
- bekennec, adj.
- unbekennelich, adj.
- erkenne, swv.
- erkant, adject. partic.
- ûʒerkant, adj. partic.
- unerkant, adj. partic.
- erkante, swm.
- erkantlich, adj.
- unerkantlich, adj.
- unerkennec, adj.
- erkennelich, adj.
- erkenneclich, adject.
- erkenneclîchen, adv.
- urkende, stf.
- urkantnis, stf.
- underkenne, swv.
- kunne, swv.
- erkunne, swv.
- verkunne, swv.
- kunner, stm.
- kunt, adj.
- unkunt, adj.
- kunde, swm.
- unkunde, swm.
- nâchkunde, swm.
- kuntlich, adj.
- kuntlîche, adv.
- kuntlîchen, adv.
- unkuntlîche, adv.
- kuntsame, stf.
- kuntschaft, stf.
- künde, adj.
- kunde, adj.
- unkünde, adj.
- listkünde, adj.
- kündelich, adj.
- künde, stf.
- unkünde, stf.
- kündec, adj.
- unkündec, adj.
- kündeclich, adj.
- kündeclîche, adv.
- kündekeit, stf.
- kündige, swv.
- überkündige, swv.
- kundigære, stm.
- urkünde, stn.
- urkunde, stn.
- urkünde, swm.
- urkünde, swv.
- urkundære, stm.
- kunde, swv.
- künde
- erkünde, swv.
- gekünde, swv.
- verkünde, swv.
- verkünden, stn.
- volkünde, swv.
- kunst, stf.
- künstelôs, adj.
- künsterîch, adj.
- unkunst, adj.
- künstec, adj.
- künsteclîche, adv.
- künsteclîchen, adv.
- unkünstec, adj.
- künstlich, adj.
- unkünstlich, adj.
- kunster, stm.
- KINNE, stn.
- kinnebacke
- kinnebein
- kinnereif
- kinnezan
- KINT, adj.
- kint, stn.
- adelkint, stn.
- bruoderkint, stn.
- dëgenkint, stn.
- dirnkint, stn.
- êkint, stn.
- erbekint, stn.
- hellekint, stn.
- erbehellekint, stn.
- himelkint, stn.
- huorkint, stn.
- kebeskint, stn.
- knëhtkint, stn.
- kristenkint, stn.
- kürkint, stn.
- lërkint, stn.
- lërnkint, stn.
- muomenkint, stn.
- nëbenkint, stn.
- rôsenkint, stn.
- stiefkint, stn.
- swësterkint, stn.
- geswisterkint, stn.
- trûtkint, stn.
- urkint, stn.
- ûʒkint, stn.
- vuntkint, stn.
- westerkint, stn.
- wunschkint, stn.
- zwillichkint, stn.
- kintamme
- kintbette
- kindespil
- kinttraht
- kintvël
- kindelîn, stn.
- kindel, stn.
- dëgenkindelîn, stn.
- kindekîn, stn.
- kindahe, stn.
- kindegelich
- kindisch, adj.
- kintlich, adj.
- unkintlich, adj.
- kintlîche, adv.
| Lexer ketenlînstn.kleine kette. Tundal. 63,17. catella voc. o. 14,18.
Lexer FindeB KETZERstm.ketzer.lat. gr.Catharus. ketzer juden heiden Vrid. 26,20. der ketzer lêre das. 26,15. vgl. einleit. LXV. Bert. 303. 308 leitet den namen von katze her, welchem thiere er alles böse nachsagt. aus ihm lernen wir auch daß die ketzer zur verbreitung ihrer lehre lieder gemacht und vertheilt hätten: daher fordert er die guten meister auf lieder gegen sie zu machen. vgl. Hoffmann gesch. d. d. kl. verschiedene ketzereien werden Bert. 308. 309 erwähnt. vgl. s. 119. 120 und Wiener jahrb. 1825. b. 33, 211 — 18. den herrn von Ôsterrîche (Leopold) der die ketzer sieden kan. er vant ein schœne geriht dar an: er wil niht daʒ der vâlant zebreche sîn zende zehant, swenner si eʒʒe, dâ von heiʒet er si sieden und brâten sêr W. gast 12685. vgl. Rückert. ir werdet dar umbe versoten einem ketzer gelîch Mai 165,27. der leiden ketzer rât MS. 2,145. a. der ketzer geloube Bihteb. 16.
BMZ ketzervuore BMZ ketzerwîse s. das zweite wort.
Lexer FindeB ketzerheitstf.ketzerisches wesen. MS. 2,160. a.
Lexer NLexer FindeB ketzerlichadj.nach weise der ketzer. ein ketzerlîcher man H. zeitschr. 5,285. ketzerlîcheʒ studen (satzung) Helbl. 2,1094.
Lexer FindeB ketzerlîchenadv.nach weise der ketzer Helbl. 2,1259.
Lexer NLexer FindeB ketzerîestf.ketzerei. haeresia gl. Mone 8,101. Konrad von Marburg ein minner gûder kristenheit, ein æhter ketzerîe Deut. 1,392. myst. 33, 19.
verketzerîeswm.mache mich der ketzerei schuldig. swer sich alsô mit rede verketzerîet MS. 2,129. a.
Lexer FindeB KËVEREswm.käfer.ahd.chëvaro Graff 4,378. bruchus sumerl. 3,7. 48,4. 38,27. gl. Mone 7,597. H. zeitschr. 5,415. sô der valke keveren vât Vrid. 73,17.
quâtkëvereswm.mistkäfer. scarabaeus sumerl. 38,28.
BMZ këverbiunt s. das zweite wort. | |