| - kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
- CÊTE, swm.
- KETENE, swstf.
- ketenhantschuoch
- ketentroie
- ketenwambes
- ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
- këverbiunt
- KEVJE, stf.
- KËWE
- KEƷƷÎ, stn.
- keʒʒel, stm.
- gumpostkeʒʒel, stm.
- keʒʒelkrût
- keʒʒelvar
- KÎBE, swv.
- kîp (-bes), flex. bes) stm.
- widerkîp, stm.
- kibel, swv.
- kivel, swv.
- kibelunge, stf.
- CIBÔRJUM
- KÎCHE, swv.
- kîchen, stn.
- kîche, swm.
- kîche, swv.
- KICHER, stswf.
- Cidegast, n. pr.
- KIEL, stm.
- kielbrüstec
- kielkemenâte
- kielgesinde
- KIEN, stm.
- kienast
- kienboum
- kienlîte
- KIESEN
- KIFE, swv.
- KIFFE, swv.
- KIL
- KIL, stm.
- KÎL, stm.
- kîlhouwe
- kîle, swv.
- KILBE
- KILCHE
- Killicrates, n. pr.
- Killirjacac, n. pr.
- CIMÎT, stm.
- KÎNE
- KEIN
- KINEN
- GEKINEN
- bekîne, stv.
- erkîne, stv.
- zerkîne, stv.
- kîme, swm.
- CINEMÎN
- Kingrimursël, n. pr.
- KINGRISÎN, n. pr.
- Kingrivâls, geogr. n.
- Kingrûn, n. pr.
- KINNE
- KAN
- KUNNEN
- kan, v. anom.
- kunnen, v. anom.
- erkunnen, partic.
- erkunne
- verkunnen, partic.
- kenne, swv.
- bekenne, swv.
- unbekant, adj. partic.
- bekantlich, adj.
- bekentlich, adj.
- bekantnisse, stf.
- bekennec, adj.
- unbekennelich, adj.
- erkenne, swv.
- erkant, adject. partic.
- ûʒerkant, adj. partic.
- unerkant, adj. partic.
- erkante, swm.
- erkantlich, adj.
- unerkantlich, adj.
- unerkennec, adj.
- erkennelich, adj.
- erkenneclich, adject.
- erkenneclîchen, adv.
- urkende, stf.
- urkantnis, stf.
- underkenne, swv.
- kunne, swv.
- erkunne, swv.
- verkunne, swv.
- kunner, stm.
- kunt, adj.
- unkunt, adj.
- kunde, swm.
- unkunde, swm.
- nâchkunde, swm.
- kuntlich, adj.
- kuntlîche, adv.
- kuntlîchen, adv.
- unkuntlîche, adv.
- kuntsame, stf.
- kuntschaft, stf.
- künde, adj.
- kunde, adj.
- unkünde, adj.
- listkünde, adj.
- kündelich, adj.
- künde, stf.
- unkünde, stf.
- kündec, adj.
- unkündec, adj.
- kündeclich, adj.
- kündeclîche, adv.
- kündekeit, stf.
- kündige, swv.
- überkündige, swv.
- kundigære, stm.
- urkünde, stn.
- urkunde, stn.
- urkünde, swm.
- urkünde, swv.
- urkundære, stm.
- kunde, swv.
- künde
- erkünde, swv.
- gekünde, swv.
- verkünde, swv.
- verkünden, stn.
- volkünde, swv.
- kunst, stf.
- künstelôs, adj.
- künsterîch, adj.
- unkunst, adj.
- künstec, adj.
- künsteclîche, adv.
- künsteclîchen, adv.
- unkünstec, adj.
- künstlich, adj.
- unkünstlich, adj.
- kunster, stm.
- KINNE, stn.
- kinnebacke
- kinnebein
- kinnereif
- kinnezan
- KINT, adj.
- kint, stn.
- adelkint, stn.
- bruoderkint, stn.
- dëgenkint, stn.
- dirnkint, stn.
- êkint, stn.
- erbekint, stn.
- hellekint, stn.
- erbehellekint, stn.
- himelkint, stn.
- huorkint, stn.
- kebeskint, stn.
- knëhtkint, stn.
- kristenkint, stn.
- kürkint, stn.
- lërkint, stn.
- lërnkint, stn.
- muomenkint, stn.
- nëbenkint, stn.
- rôsenkint, stn.
- stiefkint, stn.
- swësterkint, stn.
- geswisterkint, stn.
- trûtkint, stn.
- urkint, stn.
- ûʒkint, stn.
- vuntkint, stn.
- westerkint, stn.
| Lexer kerzînadj.aus kerzen bestehend, zu kerzen dienend. manegen kerzînen schoup truogen knappen Parz. 641,16.
Lexer gekerzetpartic.mit kerzen versehen. die rîter in dem palas belibn der wol gekerzet was, die harte liehte brunnen Parz. 807,12. vgl. der.
Lexer bekerzetpartic.mit kerzen versehen. manec tiuriu krône diu schiere wol bekerzet was Parz. 638,12.
Lexer KESstn.eislager auf den gebirgen, gletscher. Schmeller 2,336. ahd.ches lat.gelu Graff 4,500. — swenn eʒ (das ros) der wilde Dodines stolzlîche ûf daʒ kes und über daʒ mos rande Lanz. 7108. nach Hahn bedeutet das wort hier sumpfige erde.
Lexer NLexer FindeB KESTENEstf.kastanie.ahd.chestinna Graff 4,533. chestinne gl. Mone 7, 597. kestenne voc. o. 41,74. kösten Hätzl. 2,91,224. castenien sumerl. 56,16. kastâne Parz. 378,17. — von nüʒʒen und von kesten wuohs dar inne manic soum Engelh. 5238.
BMZ kestenboum BMZ kestenwalt s. das zweite wort.
Lexer FindeB KESTIGE , KESTEGEswv.kasteie, züchtige, quäle.von lat.castigo. ahd.chastigôm Graff 4,531. zwêne tage si sich kestigoten Servat. 2212. — eiʒe die chestegoten si mit flîʒe Diemer 39, 15. swer hât ein übel wîp, dem ist gekestiget der lîp ân freude warn. 1153. ir kestigent den lîp âne nôt Er. 6494. mich kestiget der sun dîn Mai 221,28. ir sulit iwer sêle kastigen Adrian 428.
Lexer NLexer FindeB kestegunge , kestungestf.das kasteien, züchtigen, quälen. kestegunge Barl. 163,31. 306,27. 377, 23. Pass. 4,29. myst. 235,29. der guote mit grôʒer kestunge twanc den lîp Conr. Al. 667. kestung und marter Zürcher jahrb. 47. kestung der frouwen zucht in der man die frauen hält Bon. 96.
Lexer kestigestf.kasteiung, züchtigung.ahd.chastiga Graff 4,532. — vile manige chestige er (gott) in ane sante Genes. fundgr. 30,12.
Lexer CÊTEswm.cetus, gr.κῆτος. ein visch genant ist cête g. sm. 1616. den cêten wil si schouwen durch ein wunder MS. 2,236. b. vgl. Tit. 27,192.
Lexer FindeB KETENEswstf.kette.lat.catena. ahd.chetinna, ketina Graff 4,366. über den wechsel der schwachen und starken form s. Grimm zu Ath. s. 55. — diu ketene dâ eʒ hanget bî diu ist ûʒ silber geslagen Iw. 31. diu keten der gotes râche tod. gehüg. 668. sô beslôʒ man in in eine ketinin Ath. A. 143. si vôren den meister dîn in einer ketenen Roth. 1056 M. daʒ er uns bespanne mit sîner ketenen litan. 955. gebunden mit einer ketenen umbe sînen hals glaube 537. suenne man in von der ketenin gelieʒ Roth. 757 M. — ketenen îserîn das. 685. aller lastere ketenen unde boien litan. 973. zehen ketenen von golde wâren dar ane gehangen L. Alex. 5423 W. die cheten er beide zebrach pf. K. 110,9. ein tavele hienc an zwein ketenen enbor Iw. 19. — als geräth der gaukler: die mit den ketenen liegent Trist. 4665. | |