| - lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
- wandelkerze, swf.
- kerzestal
- kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
- CÊTE, swm.
- KETENE, swstf.
- ketenhantschuoch
- ketentroie
- ketenwambes
- ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
- këverbiunt
- KEVJE, stf.
- KËWE
- KEƷƷÎ, stn.
- keʒʒel, stm.
- gumpostkeʒʒel, stm.
- keʒʒelkrût
- keʒʒelvar
- KÎBE, swv.
- kîp (-bes), flex. bes) stm.
- widerkîp, stm.
- kibel, swv.
- kivel, swv.
- kibelunge, stf.
- CIBÔRJUM
- KÎCHE, swv.
- kîchen, stn.
- kîche, swm.
- kîche, swv.
- KICHER, stswf.
- Cidegast, n. pr.
- KIEL, stm.
- kielbrüstec
- kielkemenâte
- kielgesinde
- KIEN, stm.
- kienast
- kienboum
- kienlîte
- KIESEN
- KIFE, swv.
- KIFFE, swv.
- KIL
- KIL, stm.
- KÎL, stm.
- kîlhouwe
- kîle, swv.
- KILBE
- KILCHE
- Killicrates, n. pr.
- Killirjacac, n. pr.
- CIMÎT, stm.
- KÎNE
- KEIN
- KINEN
- GEKINEN
- bekîne, stv.
- erkîne, stv.
- zerkîne, stv.
- kîme, swm.
- CINEMÎN
- Kingrimursël, n. pr.
- KINGRISÎN, n. pr.
- Kingrivâls, geogr. n.
- Kingrûn, n. pr.
- KINNE
- KAN
- KUNNEN
- kan, v. anom.
- kunnen, v. anom.
- erkunnen, partic.
- erkunne
- verkunnen, partic.
- kenne, swv.
- bekenne, swv.
- unbekant, adj. partic.
- bekantlich, adj.
- bekentlich, adj.
- bekantnisse, stf.
- bekennec, adj.
- unbekennelich, adj.
- erkenne, swv.
- erkant, adject. partic.
- ûʒerkant, adj. partic.
- unerkant, adj. partic.
- erkante, swm.
- erkantlich, adj.
- unerkantlich, adj.
- unerkennec, adj.
- erkennelich, adj.
- erkenneclich, adject.
- erkenneclîchen, adv.
- urkende, stf.
- urkantnis, stf.
- underkenne, swv.
- kunne, swv.
- erkunne, swv.
- verkunne, swv.
- kunner, stm.
- kunt, adj.
- unkunt, adj.
- kunde, swm.
- unkunde, swm.
- nâchkunde, swm.
- kuntlich, adj.
- kuntlîche, adv.
- kuntlîchen, adv.
- unkuntlîche, adv.
- kuntsame, stf.
- kuntschaft, stf.
- künde, adj.
- kunde, adj.
- unkünde, adj.
- listkünde, adj.
- kündelich, adj.
- künde, stf.
- unkünde, stf.
- kündec, adj.
- unkündec, adj.
- kündeclich, adj.
- kündeclîche, adv.
- kündekeit, stf.
- kündige, swv.
- überkündige, swv.
- kundigære, stm.
- urkünde, stn.
- urkunde, stn.
- urkünde, swm.
- urkünde, swv.
- urkundære, stm.
- kunde, swv.
- künde
- erkünde, swv.
- gekünde, swv.
- verkünde, swv.
- verkünden, stn.
| Lexer lasterkêrstm.wendung zu dem was schande macht. in des verschamten muote man lasterkêr ie vant MS. 2,238. a.
Lexer FindeB widerkêrstm.rückkehr. widerkêr tuon Ulr. 312. an dem widerkêre Reinh. 336.
Lexer NLexer FindeB kêrestf. 1.wendung. ahd.chêra Graff 4,479. — mit füeʒen und mit henden nam si manige kêre Trist. 11809. er nam ouch eine kêre wol balde hin und balde wider das. 6851. daʒ nieman deheine kêre dâ hin gehaben kunde das. 7218. daʒ was sîn êrstiu kêre ûʒ sîner frîheite das. 2066. swen er mit bilde und mit lêre brâhte zuo der süeʒen kêre Ulr. 379. nâch sînes râtes kêre ir sin begunde in zwîfel sîn Barl. 53,32. des heiligen geistes lêre, die er mit wîser kêre hie unde dâ den lûten warf Pass. 169,56. als Johannes hât beschriben in ordenlîcher kêre das. 58,2. mit ubeles herzen kêre enprante ir zorn dô sêre das. 201,75. — sô ligt der würfel ûf der kêr verkehrt Hätzl. 2,43,44. sô sint unser kêre zuoz einem liehten spiegel MS. 2,157. b. 2.die partie, beim tanzen spielen und andern handlungen, die nach absätzen vorgenommen werden. Schmeller. 2,324.
abkêrestf.abwendung. des glouben ein abkêre Helbl. 2,430.
Lexer FindeB bekêrestf.bekehrung. ze riuwe unt ze bekêre zôch er die heidenischen diet Servat. 204.
Lexer FindeB dankêrestf.wegwendung, das fortgehn. mit urloup tet er dankêre Parz. 390,1. der in vil zühteclîchen bat mit im der dankêre W. Wh. 130,20.
Lexer herkêrestf.das herkehren, herkommen. von dis ritters herkêre Lanz. 1816.
Lexer NLexer FindeB überkêrestf.das überkehren, der übertritt. durch die überkêre die si tet gein dem toufe W. Wh. 120,10.
Lexer NLexer umbekêrestf.umkehr. mit sneller umbekêre gienc er wider Conr. Al. 964.
Lexer verkêrestf.verkehrung. eines dinges verkêre und missewende haben g. Gerh. 1893.
Lexer wandelkêrestf.umlauf. des mânen wandelkêre Parz. 490,7. 491,5. | |