| - KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
- wandelkerze, swf.
- kerzestal
- kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
- CÊTE, swm.
- KETENE, swstf.
- ketenhantschuoch
- ketentroie
- ketenwambes
- ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
- këverbiunt
- KEVJE, stf.
- KËWE
- KEƷƷÎ, stn.
- keʒʒel, stm.
- gumpostkeʒʒel, stm.
- keʒʒelkrût
- keʒʒelvar
- KÎBE, swv.
- kîp (-bes), flex. bes) stm.
- widerkîp, stm.
- kibel, swv.
- kivel, swv.
- kibelunge, stf.
- CIBÔRJUM
- KÎCHE, swv.
- kîchen, stn.
- kîche, swm.
- kîche, swv.
- KICHER, stswf.
- Cidegast, n. pr.
- KIEL, stm.
- kielbrüstec
- kielkemenâte
- kielgesinde
- KIEN, stm.
- kienast
- kienboum
- kienlîte
- KIESEN
- KIFE, swv.
- KIFFE, swv.
- KIL
- KIL, stm.
- KÎL, stm.
- kîlhouwe
- kîle, swv.
- KILBE
- KILCHE
- Killicrates, n. pr.
- Killirjacac, n. pr.
- CIMÎT, stm.
- KÎNE
- KEIN
- KINEN
- GEKINEN
- bekîne, stv.
- erkîne, stv.
- zerkîne, stv.
- kîme, swm.
- CINEMÎN
- Kingrimursël, n. pr.
- KINGRISÎN, n. pr.
- Kingrivâls, geogr. n.
- Kingrûn, n. pr.
- KINNE
- KAN
- KUNNEN
- kan, v. anom.
- kunnen, v. anom.
- erkunnen, partic.
- erkunne
- verkunnen, partic.
- kenne, swv.
- bekenne, swv.
- unbekant, adj. partic.
- bekantlich, adj.
- bekentlich, adj.
- bekantnisse, stf.
- bekennec, adj.
| Lexer NLexer FindeB KELCHstm.kelch.lat.calix. voc. o. 9,26. ahd.chelih Graff 4,388. dô nam der unser heilant den kelich an die hant Diemer 253,19.
Lexer KELGEswv.schleppe nach. dînes zagels, der dir kelget in den mist MS. 2,201. b.
Lexer FindeB CELIDÔNein edelstein Parz. 791,11.
Lexer FindeB KELLÆRE , KELREstm.keller. cellarium voc. o. 4,120. sumerl. 50,72. Diefenb. gl. 64.
Lexer trinkkellerstm.trinkkeller. penus, promtuaria sumerl. 42,72.
wînkellerstm.weinkeller. meraria Diefenb. gl. 181.
Lexer zolkellerstm.telonarium Oberl. 2116.
BMZ kellerambet BMZ kellerhals s. das zweite wort.
Lexer NLexer FindeB kelnærestm.kellner. Helbl. 1, 807. von dem koch und von dem kellære Osw. 1787.
Lexer kelnerînstf.kellnerin. celleratrix gl. Mone 8,251. Diefenb. gl. 64. voc. 1429. bl. 6. b. diu kelnerin s. meister 87,15.
Lexer NLexer KELLEstswf.kelle. trulla sumerl. 32, 34. gl. Mone 7,599. Diefenb. gl. 278. coculla das. 70. | |