| - verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
- wandelkerze, swf.
- kerzestal
- kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
- CÊTE, swm.
- KETENE, swstf.
- ketenhantschuoch
- ketentroie
- ketenwambes
- ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
- këverbiunt
- KEVJE, stf.
- KËWE
- KEƷƷÎ, stn.
- keʒʒel, stm.
- gumpostkeʒʒel, stm.
- keʒʒelkrût
- keʒʒelvar
- KÎBE, swv.
- kîp (-bes), flex. bes) stm.
- widerkîp, stm.
- kibel, swv.
- kivel, swv.
- kibelunge, stf.
- CIBÔRJUM
- KÎCHE, swv.
- kîchen, stn.
- kîche, swm.
- kîche, swv.
- KICHER, stswf.
- Cidegast, n. pr.
- KIEL, stm.
- kielbrüstec
- kielkemenâte
- kielgesinde
- KIEN, stm.
- kienast
- kienboum
- kienlîte
- KIESEN
- KIFE, swv.
- KIFFE, swv.
- KIL
- KIL, stm.
| Lexer FindeB verkebeseswv. 1.mache zum kebsweibe, behandele als kebsweib. woltent ir mich niht verkiesen noch verkebsen iuwer wîp troj. 61. b. ein verkebeset wîp Mai 67,29. es wêre ime grôsse sünde das he si vorkebesen wolde, si wêre im zu der ê zu smâlich altd. bl. 1,304. 2.schelte kebsweib. Brünhilt sagt zu Kriemhilt: wen hâstu hie verkebset? Nib. 783,1.
BMZ KËC s.BMZ QUËC.
KËDENs.BMZ ich QUIDE.
BMZ CÊDER s.ZÊDER.
Lexer NLexer KEFER?swv.ein jagdausdruck. si keferten nâch der vart Ls. 2,296.
Lexer NLexer FindeB KEFSE , KAFSEswf.reliquienkapsel.ahd.kafsa Graff 4,379. Grimm gesch. d. d. spr. 149. capsa sumerl. 36,48. gl. Mone 7,587.— Parz. 268,28. 498, 9. auf die kefsen werden eide geschworen RA. 896. dirre kefsen schîn erkenne ich, wand ich drûffe swuor Parz. 460,2. vgl. 459,26. die kafsen rüeren MS. 2,174. b. — Maria ist kefse der heilikeit das. 213 a. MS. H. 3,332. sælden kefs vol heilikeit gestôʒen Helbl. 11,53. vgl. Grimm z. g. sm. XXX, 17. das kreuz ist gotes wallestap und kefs der marter sîn Frl. KL. 21,24. — rehter êren kefs Frl. 49,1.
Lexer FindeB KEGELstm.kegel, keil.ahd.chegil Graff 4,362. Gr. 2,111. piramis Diefenb. gl. 214. 2.unechtes kind. kegel oder kotzensun spurius voc. 1482, bl. 92. a. succuba, filius rivalis, ein kekel. dicimus enim dô lief us kint und kekel voc. vrat. noch in der alliterierenden formel, kind und kegel.
BMZ kegelspil s. das zweite wort.
Lexer NLexer kegeleswv.kegele. Gr. 2,115.
Lexer FindeB CEGÔLITUSein edelstein Parz. 791,16.
Lexer NLexer FindeB KEIBEstf.mastkorb.lat.cophinus rom.cofa, coffa Gr. 13, 184. in die keibe gân Gudr. 1140,1. vgl. Türl. Wh. 75. b. | |