| - KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
- wandelkerze, swf.
- kerzestal
- kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
- CÊTE, swm.
- KETENE, swstf.
- ketenhantschuoch
- ketentroie
- ketenwambes
- ketenlîn, stn.
- KETZER, stm.
- ketzervuore
- ketzerwîse
- ketzerheit, stf.
- ketzerlich, adj.
- ketzerlîchen, adv.
- ketzerîe, stf.
- verketzerîe, swm.
- KËVERE, swm.
- quâtkëvere, swm.
| Lexer FindeB KATEBLATÎNein stoff zu gewändern. man nam dâ lützel war eines lîhtes baldekîn und ûf ein kateblatîn und ûf ein verblichen gewant En. 12738.
Katelangegeogr. n.Catalonien. Parz. 186. 477. W. Tit. 14. 15. 31. 58. 105. 109. 165.
BMZ KATER s.KATZE.
KATHEZIZIEREswv.katechisiere. Barl. 169, 30. 352,31.
Lexer FindeB KATOLICÔoberhaupt der armenischen kirche. der katolicô von Ranculât in Griechenland Parz. 563,7.
Kâtorn. pr.ein könig. W. Wh. 45,351.
Katus , Catusgeogr. n.etslîch fürste wîse wunschte im aber denne des daʒ er wær ze Catus Ercules W. Wh. 141. jenhalp Katus Ercules das. 359. wahrscheinlich das fretum Heracleum s. Gaditanum, die straße von Gibraltar; schwerlich die insel an der westküste von Hispania Baetica, Cotinussa, auch Gadis oder Gadir genannt, wo Geryon wohnte, dem Hercules die rinder raubte.
Lexer NLexer FindeB KATZEswv.katze.ahd.chazza Graff 4,536. vgl. Gr. 3,341. sô diu katze vriʒʒet vil, zehant sô hevet si ir spil Iw. 39. swâ junger miuse loufet vil, dâ hebt diu katze gern ir spil Vrid. 141,18. diu mûs ungerne ziuhet kint, swâ si weiʒ dâ katzen sint das. 141,14. bî hunden unt bî katzen waʒ ie bîʒen unde kratzen das. 138,15. dir het diu katze niht genorn Helbl. 1,1393. reht als ein katze in einem bat Ls. 3,64. Bertold der von katze den namen ketzer herleitet, sagt ihr sehr viel böses nach Bert. 303. — ein belagerungswerkzeug; das gerüst, worauf die blîde steht. vgl. Gadebusch livl. jahrb. 1,1, 157. testudo voc. o. 23,49. igel, katzen in den graben Parz. 206,3. ebenhœhe, katzen, mangen MS. 1,89. a. vgl. troj. 23437. Clos. chr. 79. Suchenw. 9,152. 10,109. 18,412.
Lexer FindeB merkatzeswf.meerkatze. sphinga sumerl. 48,38. gl. Mone 4,94. 8, 104. voc. vrat. 1422.
Lexer sturmkatzeswf.ein belagerungswerkzeug. Oberl. 1593.
BMZ katzenhurt BMZ katzenkrût katzenrein BMZ katzenzagel s. das zweite wort. | |