| - kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
- wandelkerze, swf.
- kerzestal
- kerzîn, adj.
- gekerzet
- bekerzet
- KES, stn.
- KESTENE, stf.
- kestenboum
- kestenwalt
- KESTIGE, swv.
- KESTEGE, swv.
- kestegunge, stf.
- kestunge, stf.
- kestige, stf.
| kastvogels. das zweite wort.
Lexer kasteswv.fasse ein.ahd.chastôm Graff 4,531.
Lexer FindeB verkasteswv.fasse ein. vil manig margarîten dar in sind verkastet Hätzl. 2,25,67.
Lexer KASTËLstn.befestigter ort.lat.castellum.dô vant er ein chastel, daʒ was geheiʒen Sichem Diemer 30,8. vgl. 136, 5. Meginza was duo ein kastel (: snël) Anno 504. dâ von hieʒ er si (Jerusalem) ein kastel daʒ wider in wære Griesh. pr. 2,128. vgl. Parz. 535,7. Wigal. 7060. Trist. 1642. ûf dem selben kastele das. 1646. 2.thurm. ein kastel geriht ûf einen helfant Wigal. 10348.
Lexer FindeB KASTELÂNstn.kastilisches pferd.span.castellano. En. 7283. 12110.ein schœne kastelân Parz. 121,24. 357, 21. ein gewâpent kastelân das. 210, 6. er gewan wol tûsent kastelân. noch dô wolt er mêr hân, zwelf hundert râvîde Lanz. 5607. vgl. Trist. 5364. Wigal. 8421. Mai 116,28. zwelf kastelân gesatelet als geschenk Gudr. 303,1.
KASTIGEs.BMZ KESTIGE.
Castisn. pr.ein könig, dem Herzezeloyde, Parzivals mutter bestimmt war, der aber vor der vermählung starb. Parz. 494. Kastis W. Tit. 26. 27.
Lexer FindeB KASUGELEswf.theil des meßgewandes sô tuot er (der priester) danne eine kasugelin ane, die ist alumbe ganz unde ist geschaffin als ein glocke, unde sie der priester ûf die arme geleget, sô ist sie geschaffin als ein schilt Adrian 443. diu kasuckel ist michel und al umbe ganz bihteb. 77. lat.casula; vgl. Oberl. 212.
Lexer FindeB KÂTadj.böse, schlimm.in mehr niederdeutscher form ndd.quât. Gr. 3,606.
BMZ kâtsprëche s. das zweite wort.
Lexer NLexer FindeB KÂT , KÔT , QUÂTstm. stn.koth.vielleicht durch euphemismus aus dem adj. kât; Gr. gesch. d. d. spr. 507. vgl. Graff 4,365. —und stêt mir zêren niht ein kât Helbl. 5, 24. sô sie ertrinken in dem kât das. 5,95. werfen in daʒ quât Mone altd. schausp. 1,2649. den quât zertrîben Mor. 2,385. kôt gl. Mone 5,89. quôt myst. 13,15. | |