| - KÂSE, f.
- KÆSE, stm.
- legerkæse, stm.
- sweigekæse, stn.
- zigerkæse, stm.
- kæsekar
- kæseluppe
- kæsenapf
- kæsewaʒʒer
- Kaspar, n. pr.
- KASTÂNE, stf.
- KASTE, swm.
- hungerkaste, swm.
- kornkaste, swm.
- kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
- herkêre, stf.
- überkêre, stf.
- umbekêre, stf.
- verkêre, stf.
- wandelkêre, stf.
- widerkêre, stf.
- rëhtverkêre, swm.
- bekêre, adj.
- bekêrec, adj.
- bekêrde, stf.
- verkêrde, stf.
- kërne, swstm.
- kërn, swstm.
- boumkërn
- boumwollenkërn
- kürbiʒkërne
- mandelkërn
- mandelkërne
- wînkërn
- kërnhûs
- kërne, swv.
- durchkernet, partic.
- kirne, swv.
- enkirne, swv.
- erkirne, swv.
- kirnîn, adj.
- Cernubilê, n. pr.
- KËRREN
- KERRET
- KERRÎNE, stf.
- kerrner, stm.
- KËRSE, swf.
- kërsboum
- CHERUBÎN
- KËRVELE, f.
- wiltkërvele, f.
- hundeskërvele, f.
- KERZE, swf.
| Lexer KÂSEf.haus, hütte.lat.casa. ein ôtmûdec câse Diut. 1,444.
Lexer NLexer FindeB KÆSEstm.käse.ahd.châsi Graff 4, 500; lat.caseus Grimm gesch. d. d. spr. 1005; doch vgl. H. zeitschr. 7, 468 wo Grimm eine andere ableitung versucht. — in den kæse er vaste beiʒ U. Trist. 2527. wie ist der kæse ûʒ geworht Helbl. 1,1190. brôt, ziger und kæse guot Bon. 15,23. schultern unde hammen drî: dâ ligent ähte kæse bî Parz. 190,12.
Lexer legerkæsestm.käse, welcher von dem auf dem leger, dem weideplatze befindlichen viehe gewonnen wird. bonos et duros caseos, vulgariter legerkæs MB. 2,83 ad 1443; vgl. Schmeller 2,453. Grimm gesch. d. d. spr. 1015.
Lexer sweigekæsestn.käse welcher in der sweige, dem viehhofe gewonnen wird; kuhkäse Gr. w. 1,436.
Lexer zigerkæsestm.käse aus geronnener milch. Gr. w. 1,4.
BMZ kæsekar BMZ kæseluppe BMZ kæsenapf BMZ kæsewaʒʒer s. das zweite wort.
Kasparn. pr.einer der heiligen drei könige. W. Wh. 307.
KASTÂNEstf.castanea. Parz. 378,17. s. kestene.
Lexer FindeB KASTEswm.kasten, behälter.ahd.chasto Graff 4,530.theca voc. o. 5, 5. 8,5. spicarium sumerl. 34,15. cubiculum das. 36,57. — dar under füllen wir die kasten Walth. 34,9. sîne volle kasten Mart. leseb. 764,6. 2. einfassung. du (brust) bist kaste eins kindes spîse Parz. 110,30. die augen des falken stehn in einem wîʒen kasten (scheint kunstausdruck der jägersprache) MS. 2,23. b. Wigam. 4919. — besonders die einfassung eines edelsteins; vgl. franz.enchâssure. castun foramina ubi mittunt gemmas gl. bei Graff 4,530. ein rubîn was ûf gesat in lâʒûrvarwe kasten Er. 7725. guldîne kasten reine, dar inne edel gesteine Lanz. 8513. vgl. Tit. 28,13. Suchenw. 3,149.
Lexer hungerkasteswm.spöttische benennung des magens. er stieʒ in ûf den hungerkasten, daʒ er viel an sînen nac MS. H. 3,279. b.
Lexer NLexer kornkasteswm.kornkasten, kornbehälter. granarium sumerl. 36,58. einer satten tûben diu mit vollem kropfe ûf einem kornkasten stât Nith. 3,5. die silberkisten ûf tuot und iwer kornkasten Helbl. 6,138. | |