| - KÂRÎOFEL
- kârîofelrîs
- Karkassûn, geogr. n.
- KARKÆRE, stm.
- KERKÆRE, stm.
- hellekarkære, stm.
- karkervar
- kerkerhaft, adj.
- kerke, swv.
- kerker, swv.
- bekerke, swv.
- KARL, stm.
- Karl, n. pr.
- Karle, n. pr.
- Karlinge, stm.
- Kärlinge, stm.
- Kärlingen
- KARME
- Karminal, geogr. n.
- Karnahkarnanz, n. pr.
- Karnant
- KARNÆRE, stm.
- KARPFE, swm.
- Carpîte, n. pr.
- KARRE, swm.
- karrer, stm.
- karrech, stswm.
- karrosche, sw.
- karrâsche, sw.
- karrûne, swf.
- Karrîax, n. pr.
- Karsnafîde, n. pr.
- KARTE, swf.
- KARST, stm.
- Kartâgô, geogr. n.
- KARVE
- KASAGÂN
- CASAGÂN
- KÂSE, f.
- KÆSE, stm.
- legerkæse, stm.
- sweigekæse, stn.
- zigerkæse, stm.
- kæsekar
- kæseluppe
- kæsenapf
- kæsewaʒʒer
- Kaspar, n. pr.
- KASTÂNE, stf.
- KASTE, swm.
- hungerkaste, swm.
- kornkaste, swm.
- kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
- verkêrunge, stf.
- kêr, stm.
- abekêr, stm.
- hinnânkêr, stm.
- înkêr, stm.
- lasterkêr, stm.
- widerkêr, stm.
- kêre, stf.
- abkêre, stf.
- bekêre, stf.
- dankêre, stf.
| Lexer NLexer KÂRÎOFELgewürznelke;gr.καρυόφυλλον. H. zeitschr. 6,330.
BMZ kârîofelrîs s. das zweite wort.
Karkassûngeogr. n.W. Wh. 365. 432.
Lexer NLexer FindeB KARKÆRE , KERKÆREstm.kerker;lat.carcer. in charichære gestôʒen Diemer 350,7. in den charchâre werfen Gen. 57,30. des lîbes swære was ime ein karkære Ulr. 1479. diser karkære sol die sundære von rehten schulden twingen Tundal. 57,84. ich lac in grôʒer swære in dem tiefen karkære Barl. 93,6. kerkære Pantal. 739. kerker Engelh. 1929. Silv. 741. kerchel voc. o. 24,11. kerkenêre Roth. 2228.
Lexer hellekarkærestm.kerker der hölle. wir lâgen in der vinstrî des hellecharkâres leseb. 193,18.
BMZ karkervar s. das zweite wort.
Lexer kerkerhaftadj.in den kerker gelegt. Renner 13785.
Lexer FindeB kerke , kerkerswv.kerkere ein. ob ich gekerket bin in dir Walth. 68, 4. Johannes Baptista wart gekerkert Clos. chron. 1.
Lexer bekerkeswv.kerkere ein. bekarchen Oberl. 114.
Lexer NLexer FindeB KARLstm.mann, ehemann.ahd.charl Graff 4,492. gesch. d. d. spr. 328. conjux, maritus sumerl. 41,34. gl. Mone 7,590. dîn karle Mar. 30. daʒ sie ir charle wol enpfienge das. 44. Tiberius, der alte kerl Pass. 157,5.
Karl , Karlen. pr.Karl der große. W. Wh. 3. 6. 51. 91. 117. 158. 179. 180. 182. 184. 221. 272. 340. 410. 441. 458. sagenhafte geschichte Karls kchr. 14301 fg. M. Karl sazte dô die phahte das. 14773. Karl hât ouch andere liet das. 15088. Karlen buoch MS. 2,121. a. nâch der gelêrten lêre die Karlen hôhiu wîsheit ûf daʒ gerihte hâte geleit g. Gerh. 103. Karles reht Wigal. 9554. Karles lôt W. Wh. 255. Wigal. 10037. vgl. s. 494. Wackernagel lit. 175. ich vernam sît künic Karles zîten nie süeʒer gesanc MS. H. 3,238. b. nâch dem alten site gar, alsô manʒ bî Karlen truoc Nith. 46,4. mir hât künic Karle den widerslac erloubet Ottoc. 134. b. H. zeitschr. 3,279. | |