| - verkarge, swv.
- Carcobrâ, geogr. n.
- KARDAMUOME, f.
- Kardefablët, n. pr.
- Kardeiz, n. pr.
- CARDENÂL, stm.
- KÂREIS, geogr. n.
- Karfodyas, n. pr.
- KARFUNKEL, stm.
- karfunkelstein
- Karidœl, geogr. n.
- KÂRÎOFEL
- kârîofelrîs
- Karkassûn, geogr. n.
- KARKÆRE, stm.
- KERKÆRE, stm.
- hellekarkære, stm.
- karkervar
- kerkerhaft, adj.
- kerke, swv.
- kerker, swv.
- bekerke, swv.
- KARL, stm.
- Karl, n. pr.
- Karle, n. pr.
- Karlinge, stm.
- Kärlinge, stm.
- Kärlingen
- KARME
- Karminal, geogr. n.
- Karnahkarnanz, n. pr.
- Karnant
- KARNÆRE, stm.
- KARPFE, swm.
- Carpîte, n. pr.
- KARRE, swm.
- karrer, stm.
- karrech, stswm.
- karrosche, sw.
- karrâsche, sw.
- karrûne, swf.
- Karrîax, n. pr.
- Karsnafîde, n. pr.
- KARTE, swf.
- KARST, stm.
- Kartâgô, geogr. n.
- KARVE
- KASAGÂN
- CASAGÂN
- KÂSE, f.
- KÆSE, stm.
- legerkæse, stm.
- sweigekæse, stn.
- zigerkæse, stm.
- kæsekar
- kæseluppe
- kæsenapf
- kæsewaʒʒer
- Kaspar, n. pr.
- KASTÂNE, stf.
- KASTE, swm.
- hungerkaste, swm.
- kornkaste, swm.
- kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
- kelgîtecheit
- këlsuht
- këlch, stm.
- KELCH, stm.
- KELGE, swv.
- CELIDÔN
- KELLÆRE, stm.
- KELRE, stm.
- trinkkeller, stm.
- wînkeller, stm.
- zolkeller, stm.
- kellerambet
- kellerhals
- kelnære, stm.
- kelnerîn, stf.
- KELLE, stswf.
- KËLN
- KELZ
- KEMEL, stm.
- KEMBEL, stm.
- KEMMEL, stm.
- kembeltier
- kemelîn, adj.
- kembelîn, adj.
- KEMENÂTE, swf. stf.
- kielkemenâte, swf.
- KENEL
- KENER
- KENNE
- KENGEL, stm.
- Centriûn, geogr. n.
- KEPFER, stm.
- CERÂUNS
- KËRBE, swv.
- kërbholz
- KER, swv.
- kerbëseme
- KËRDER
- KÊRE, swv.
- kêren, stn.
- bekêre, swv.
- entkêre, swv.
- enkêre, swv.
- erkêre, swv.
- gekêre, swv.
- missekêre, swv.
- verkêre, swv.
- verkêren, stn.
- unverkêret, adj. part.
- verkêrære, stm.
- widerkêre, swv.
- kêrunge, stf.
- bekêrunge, stf.
- umbekêrunge, stf.
| Lexer verkargeswv.höre auf freigebig zu sein. die mildin verkargin Als. F, 5.
Carcobrâgeogr. n.stadt in dem bisthume ze Barbigœl Parz. 497. 821. der burcgrâve von Carcobrâ das. 822.
Lexer NLexer FindeB KARDAMUOMEf.kardamome, gewürz. ob allen kardamuomen dîn süeʒer smac sich wæhet g. sm. 190. cardemôm Parz. 790,2.
Kardefablëtn. pr.Kardefablet de Jâmor Parz. 376. 381. 386.
Kardeizn. pr. 1.sohn von Tampenteire Parz. 293. 2.Parzivals sohn Parz. 743. 781. 800. 801. 803. 805. W. Tit. 28.
Lexer NLexer FindeB CARDENÂLstm.cardinal. ir kardenâle, ir decket iuwern kôr Walth. 33,9. pfiu iuch, ir cardenâl ân bâbest! die kristenheit ir roubet Helbl. 2,830.
KÂREISgeogr. n.künec von Kâreis Parz. 457.
Karfodyasn. pr.grâve Karfodyas von Tripparûn Parz. 772.
Lexer FindeB KARFUNKELstm.ein edelstein;lat.carbunculus. Parz. 741,14. 791,1.si ziuht ûʒ in allen ir tugenthafter muot, als den karfunkel tuot sîn schîn büchl. 1,500. karfunkel ist ein stein genant: von dem sagt man wie liehte er schîne MS. 1,15 a. liuhten als ein karfunkel g. sm. 673. carbunculus Er. 7745.
BMZ karfunkelstein s. das zweite wort.
Karidœlgeogr. n.stadt in Bretagne, in welcher Artus seinen wohnsitz hatte. Parz. 280. 281. 336. 401. Karidôl Iw. 10. 118. Wigal. 150. — Er. 1100 gilt Kardigân dafür, bei Chrestien Caradigant. | |