| - KAPITEL, stm.
- kapitelhûs
- kapitolîum
- KAPPE, swf.
- hëlkappe, swf.
- lînkappe, swf.
- mëssekappe, swf.
- münchkappe, swf.
- narrenkappe, swf.
- nëbelkappe, swf.
- reisekappe, swf.
- scharlachkappe, swf.
- tarnkappe, swstf.
- kappenzagel
- kappenzipfel
- käppelîn, stn.
- keppelîn, stn.
- käppel, stn.
- hëlekäppel, stm.
- käppelsnit
- KAPPE, swm.
- kappe, swv.
- kapûn, stm.
- Câps, geogr. n.
- KAPTIL, stn.
- KAR, stn.
- bînenkar, stn.
- hantkar, stn.
- kæsekar, stn.
- lîchkar, stn.
- liehtkar, stn.
- leffelkar, stn.
- rouchkar, stn.
- sulzkar, stn.
- KAR, stf.
- karfrîtac
- kar, swv.
- karme, swv.
- kartur
- KARACTER, stm.
- KARADRÎUS
- KALADRÎUS
- KARC (-GES), flex. GES) adj.
- unkarc, adj.
- kärclich, adj.
- kärclîche, adv.
- kärclîchen, adv.
- karcheit, stf.
- karge, stf.
- kerge, stf.
- kerge, swv.
- überkerge, swv.
- verkerge, swv.
- karge, swv.
- verkarge, swv.
- Carcobrâ, geogr. n.
- KARDAMUOME, f.
- Kardefablët, n. pr.
- Kardeiz, n. pr.
- CARDENÂL, stm.
- KÂREIS, geogr. n.
- Karfodyas, n. pr.
- KARFUNKEL, stm.
- karfunkelstein
- Karidœl, geogr. n.
- KÂRÎOFEL
- kârîofelrîs
- Karkassûn, geogr. n.
- KARKÆRE, stm.
- KERKÆRE, stm.
- hellekarkære, stm.
- karkervar
- kerkerhaft, adj.
- kerke, swv.
- kerker, swv.
- bekerke, swv.
- KARL, stm.
- Karl, n. pr.
- Karle, n. pr.
- Karlinge, stm.
- Kärlinge, stm.
- Kärlingen
- KARME
- Karminal, geogr. n.
- Karnahkarnanz, n. pr.
- Karnant
- KARNÆRE, stm.
- KARPFE, swm.
- Carpîte, n. pr.
- KARRE, swm.
- karrer, stm.
- karrech, stswm.
- karrosche, sw.
- karrâsche, sw.
- karrûne, swf.
- Karrîax, n. pr.
- Karsnafîde, n. pr.
- KARTE, swf.
- KARST, stm.
- Kartâgô, geogr. n.
- KARVE
- KASAGÂN
- CASAGÂN
- KÂSE, f.
- KÆSE, stm.
- legerkæse, stm.
- sweigekæse, stn.
- zigerkæse, stm.
- kæsekar
- kæseluppe
- kæsenapf
- kæsewaʒʒer
- Kaspar, n. pr.
- KASTÂNE, stf.
- KASTE, swm.
- hungerkaste, swm.
- kornkaste, swm.
- kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
- keiserinne, stf.
- keiserîn, stf.
- engelkeiserîn, stf.
- himelkeiserîn, stf.
- KËL, swf. stf.
- kniekël, swf.
- këlbant
- këlbrât
| Lexer NLexer KAPITELstm.feierliche versammlung.lat.capitulum. ein kapitel ûf den berc hæten si genomen gar, und brâhten alle ir opfer dar dem angestlîchen trachen Silv. 684.
BMZ kapitelhûs s. das zweite wort.
Lexer NLexer kapitolîumkapitolium. zuo dem kapitolîô Silv. 933. 947.
Lexer FindeB KAPPEswf.langes überkleid, welches den kopf mit bedecken kann; mantel.lat.capa, cappa. ahd.chappa Graff 4,355. a.für frauen. ir kappe ein rîcher samît Parz. 778,19. ein kappe wol gesniten al nâch der Franzoyser siten das. 313,7. von rôtem siglâte fuorte si ein kappen an Wigal. 2408. diu maget fuort ze kleide ein scharlaches kappen an. — ir houbet was ungebunden das. 1738. ein kappen fuort diu maget guot von pfelle. — ûf die kappen wâren geleit borten mit gesteine das. 8897. 8906. als Ulrich in frauenkleidung zur kirche gieng, ein grævîn ihm die kappen vie; si habt mir vor ûf mîn gewant frauend. 178, 4. b.für männer. kappe, swert unde sporn Parz. 648,11. Sîfrit muose füeren die kappen mit im dan, die der helt küene mit sorge gewan ab eime getwerge, daʒ hieʒ Albrîch Nib. 335, 1. vgl. tarnkappe. nu ziehe er sîne kappen abe, der alsô welle triegen dich Winsbeke 26,9. der tuomvogt fuorte von scharlach eine kappen an. dar ob sô fuort er einen huot, der was von pfânsvedern guot frauend. 248,30. — besonders für geistliche. lât hie den uberroc, daʒ pfert und ouch die kappen Marleg. 21,328. geistlich orden in kappen triuget Walth. 21, 36. 2.mütze, kappe. vgl. narrenkappe.
Lexer FindeB hëlkappeswf.mantel, welcher unsichtbar macht. Grimm d. mytholog. 431. vgl. helekäppel.
Lexer lînkappeswf.langes überkleid von leinen. dieselben wallenden man die truogen unde heten an lînkappen Trist. 2629.
Lexer mëssekappeswf.messekleid. im liebet vür ein herwîn tuoch ein messekappe sîdîn g. sm. 1417.
Lexer münchkappeswf.mönchskleid, kutte. Ls. 2,217. roseng. 5. b. cuculla voc. o. 13,65.
narrenkappeswf.narrenkappe. Wolk. 6,176.
Lexer NLexer nëbelkappeswf.mantel, welcher unsichtbar macht. Grimm d. myth. 431. vil manec laster daʒ ich sihe in mîner nebelkappen Frl. 447,18. vil missewendic sint die man, si tragent nebelkappen an MS. 2,158. b. vgl. Mor. 3922. 3932.
Lexer FindeB reisekappeswf.langes überkleid zur reise Trist. 5326. 8758. H. Trist. 1957. | |