| - KAPFE, swv.
- kapfeloube
- kapfespil
- erkapfe, swv.
- verkapfe, swv.
- umbekapfen, stn.
- kapfunge, stf.
- kapfære, stm.
- KAPITEL, stm.
- kapitelhûs
- kapitolîum
- KAPPE, swf.
- hëlkappe, swf.
- lînkappe, swf.
- mëssekappe, swf.
- münchkappe, swf.
- narrenkappe, swf.
- nëbelkappe, swf.
- reisekappe, swf.
- scharlachkappe, swf.
- tarnkappe, swstf.
- kappenzagel
- kappenzipfel
- käppelîn, stn.
- keppelîn, stn.
- käppel, stn.
- hëlekäppel, stm.
- käppelsnit
- KAPPE, swm.
- kappe, swv.
- kapûn, stm.
- Câps, geogr. n.
- KAPTIL, stn.
- KAR, stn.
- bînenkar, stn.
- hantkar, stn.
- kæsekar, stn.
- lîchkar, stn.
- liehtkar, stn.
- leffelkar, stn.
- rouchkar, stn.
- sulzkar, stn.
- KAR, stf.
- karfrîtac
- kar, swv.
- karme, swv.
- kartur
- KARACTER, stm.
- KARADRÎUS
- KALADRÎUS
- KARC (-GES), flex. GES) adj.
- unkarc, adj.
- kärclich, adj.
- kärclîche, adv.
- kärclîchen, adv.
- karcheit, stf.
- karge, stf.
- kerge, stf.
- kerge, swv.
- überkerge, swv.
- verkerge, swv.
- karge, swv.
- verkarge, swv.
- Carcobrâ, geogr. n.
- KARDAMUOME, f.
- Kardefablët, n. pr.
- Kardeiz, n. pr.
- CARDENÂL, stm.
- KÂREIS, geogr. n.
- Karfodyas, n. pr.
- KARFUNKEL, stm.
- karfunkelstein
- Karidœl, geogr. n.
- KÂRÎOFEL
- kârîofelrîs
- Karkassûn, geogr. n.
- KARKÆRE, stm.
- KERKÆRE, stm.
- hellekarkære, stm.
- karkervar
- kerkerhaft, adj.
- kerke, swv.
- kerker, swv.
- bekerke, swv.
- KARL, stm.
- Karl, n. pr.
- Karle, n. pr.
- Karlinge, stm.
- Kärlinge, stm.
- Kärlingen
- KARME
- Karminal, geogr. n.
- Karnahkarnanz, n. pr.
- Karnant
- KARNÆRE, stm.
- KARPFE, swm.
- Carpîte, n. pr.
- KARRE, swm.
- karrer, stm.
- karrech, stswm.
- karrosche, sw.
- karrâsche, sw.
- karrûne, swf.
- Karrîax, n. pr.
- Karsnafîde, n. pr.
- KARTE, swf.
- KARST, stm.
- Kartâgô, geogr. n.
- KARVE
- KASAGÂN
- CASAGÂN
- KÂSE, f.
- KÆSE, stm.
- legerkæse, stm.
- sweigekæse, stn.
- zigerkæse, stm.
- kæsekar
- kæseluppe
- kæsenapf
- kæsewaʒʒer
- Kaspar, n. pr.
- KASTÂNE, stf.
- KASTE, swm.
- hungerkaste, swm.
- kornkaste, swm.
- kastvogel
- kaste, swv.
- verkaste, swv.
- KASTËL, stn.
- KASTELÂN, stn.
- KASTIGE
- Castis, n. pr.
- KASUGELE, swf.
- KÂT, adj.
- kâtsprëche
- KÂT, stm. stn.
- KÔT, stm. stn.
- QUÂT, stm. stn.
- quâtkevëre
- quâtsac
- kôtec, adj.
- KATEBLATÎN
- Katelange, geogr. n.
- KATER
- KATHEZIZIERE, swv.
- KATOLICÔ
- Kâtor, n. pr.
- Katus, geogr. n.
- Catus, geogr. n.
- KATZE, swv.
- merkatze, swf.
- sturmkatze, swf.
- katzenhurt
- katzenkrût
- katzenrein
- katzenzagel
- ketzîn, adj.
- kater, stm.
- katerman
- Kaukasas, geogr. n.
- KAWERZÎN, stm.
- KAUWËRZÎN, stm.
- Kaylët, n. pr.
- KEBES, stf. swf.
- KEBESE, stf. swf.
- kebesbruoder
- kebeshalp
- kebeskint
- kebessun
- kebeswîp
- kebeslich, adj.
- kebeslîche, adv.
- kebeselinc, stm.
- kebese, swv.
- bekebese, swv.
- verkebese, swv.
- KËC
- KËDEN
- CÊDER
- KEFER, swv.
- KEFSE, swf.
- KAFSE, swf.
- KEGEL, stm.
- kegelspil
- kegele, swv.
- CEGÔLITUS
- KEIBE, stf.
- KEIBE, swm.
- Keie, n. pr.
- Keye, n. pr.
- KEIE, sw.
- KEIN
- KEISER, stm.
- himelkeiser, stm.
- keiserambet
- keiserrîche
- keisertuom, stn.
- keiserlich, adj.
- keiserlîche, adv.
- keiserlîchen, adv.
| Lexer NLexer FindeB KAPFEswv.schaue, richte meine augen auf etwas.ahd.chaphêm, chaphju, vgl. ahd.chaph lat.specula, cacumen Graff 4,369. kaffe Roth. 2059; nhd.gaffe. — 1.dâ kapfete vil maniger dar Trist. 3605. 2.mit präpos."> eins tages si in kapfen sach ûf die boume nâch der vogele schal Parz. 118,24. des wart ûf den vil klâren genuoc und vil gekaphet Engelh. 2573. wir kapfen alleʒ wider berc Trist. 16955. 3.mit genit."> daʒ ir beider her begond ir strîtes kapfen troj. 12765. 4.mit adverbialpräpos."> wir kapfen an daʒ werde wîp Walth. 46,20. daʒ volk si allenthalben kaphen an began Nib. 75, 3. alsam tier diu wilden gekaphet wurden an die übermüeten helde das. 1700,1. die kaften disen narren an H. Trist. 5158. vgl. Trist. 8282. Wigal. 2383. MS. 1,89. a. myst. 1,292, 10. — daʒ im die füeʒe harte hô ûf ze berge kaften Lanz. 2913. supinus ûfcafender sumerl. 17,65.
BMZ kapfeloube BMZ kapfespil s. das zweite wort.
Lexer erkapfeswv.begond er erkapfen (wahrscheinlich kapfen zu lesen) dar ûf in troj. 24. c.
Lexer FindeB verkapfeswv.verliere mich in anschauen. dâmit wir nit verkaffen Wolk. 9,1,4. ein steinîn herze müest an si vergaffen MS. 2,23. b. — ich verkapfe mich: wand ich mich hân gar verkapfet ûf ir wân MS. 1,53. b.
Lexer umbekapfenstn.umherschauen. lâ dîn umbekapfen troj. 110. c.
Lexer kapfungestf.kaffunge oder wartunge speculatio Conr. vgl. fundgr. 1,378.
Lexer NLexer FindeB kapfærestm.spectator. Lanz. 2068.
Lexer NLexer KAPITELstm.feierliche versammlung.lat.capitulum. ein kapitel ûf den berc hæten si genomen gar, und brâhten alle ir opfer dar dem angestlîchen trachen Silv. 684.
BMZ kapitelhûs s. das zweite wort.
Lexer NLexer kapitolîumkapitolium. zuo dem kapitolîô Silv. 933. 947.
Lexer FindeB KAPPEswf.langes überkleid, welches den kopf mit bedecken kann; mantel.lat.capa, cappa. ahd.chappa Graff 4,355. a.für frauen. ir kappe ein rîcher samît Parz. 778,19. ein kappe wol gesniten al nâch der Franzoyser siten das. 313,7. von rôtem siglâte fuorte si ein kappen an Wigal. 2408. diu maget fuort ze kleide ein scharlaches kappen an. — ir houbet was ungebunden das. 1738. ein kappen fuort diu maget guot von pfelle. — ûf die kappen wâren geleit borten mit gesteine das. 8897. 8906. als Ulrich in frauenkleidung zur kirche gieng, ein grævîn ihm die kappen vie; si habt mir vor ûf mîn gewant frauend. 178, 4. b.für männer. kappe, swert unde sporn Parz. 648,11. Sîfrit muose füeren die kappen mit im dan, die der helt küene mit sorge gewan ab eime getwerge, daʒ hieʒ Albrîch Nib. 335, 1. vgl. tarnkappe. nu ziehe er sîne kappen abe, der alsô welle triegen dich Winsbeke 26,9. der tuomvogt fuorte von scharlach eine kappen an. dar ob sô fuort er einen huot, der was von pfânsvedern guot frauend. 248,30. — besonders für geistliche. lât hie den uberroc, daʒ pfert und ouch die kappen Marleg. 21,328. geistlich orden in kappen triuget Walth. 21, 36. 2.mütze, kappe. vgl. narrenkappe. | |