| - gehundet
- behundet
- hünder, stm.
- HUOBE, stswf.
- huobegëlt
- huobrëht
- jegerhuobe, stf.
- lëgerhuobe, stf.
- sinhuobe, stf.
- vaʒhuobe, stf.
- walthuobe, stf.
- widemhuobe
- huobære, stm.
- huobenære, stm.
- HUOCH (-hes), flex. hes) stm.
- huohe, swv.
- HUOF
- HUON
- HUOR, stn.
- huore, f.
- magedehuor, stn.
- sippehuor, stn.
- slëhthuor, stn.
- überhuor, stn.
- huorhûs
- huorkint
- huorlust
- huorgelust
- huormacher
- huorlich, adj.
- huorheit, stf.
- huore, swf.
- huorenkint
- huore, swv.
- behuore, swv.
- huorære, stm.
- huorer, stm.
- überhuorære, stm.
- überhuorer, stm.
- HUOSTE, swm.
- huoste, swv.
- HUOTE, stf.
- afterhuote, stf.
- burchuote, stf.
- morgenhuote, stf.
- nâchhuote, stf.
- huotelôs, adj.
- huotliute
- huoteman
- hüete, swv.
- behüete, swv.
- unbehuot, partic. adj.
- behüetunge, stf.
- behuot, stm.
- unbehüetec, adj.
- unbehuotsamekeit, stf.
- gehüete, swv.
- missehüete, swv.
- missehüeten, stn.
- verhüete, swv.
- unverhuot, partic. adj.
- hüetære, stm.
- hüeter, stm.
- brûthüeter, stm.
- brûthüeterinne, stf.
- torhüeter, stm.
- türhüeter, stm.
- burgbehüeter, stm.
- huot, stm.
- bluomenhuot, stm.
- gugelhuot, stm.
- kugelhuot, stm.
- hëlmehuot, stm.
- hiubelhuot, stm.
- îsenhuot, stm.
- krësmenhuot, stm.
- kuzhuot, stm.
- lasterhuot, stm.
- pfâwenhuot, stm.
- schatehuot, stm.
- schiubenhuot, stm.
- schiverhuot, stm.
- slâfhuot, stm.
- snüerehuot, stm.
- stahelhuot, stm.
- vingerhuot, stm.
- viurhuot, stm.
- vlinshuot, stm.
- vridehuot, stm.
- vuhshuot, stm.
- westerhuot, stm.
- hüetelîn, stn.
- hüetel, stn.
- gougelhüetelîn, stn.
- grinthüetelîn, stn.
- snüerehüetel, stn.
- HÜPPE
- HÛRE, swv.
- HIURE, swv.
- behûre, swv.
- verhûre, swv.
- HURM, stm.
- HÜRNE
- HURRE, swv.
- HURST, stm. stf.
- steinhurst
- vorhurst
- gehurste, stn.
- HURT, stf.
- vogelhurt
- katzenhurt, stf.
- vogelhurt, stf.
- hurtvalle
- HURT, stf.
- HURTE, stf.
- hurt, stm.
- buhurt, stm.
- hurtebære, adj.
- hurtelich
- hurtlich
- hurtlîche, adv.
- hurtlîchen, adv.
- hurteclich, adj.
- hurteclîche, adv.
- hurteclîchen, adv.
- hurte, swv.
- hurten, stn.
- behurte, swv.
- hurtiere, swv.
- hurtieren, stn.
- zerhurtiere, swv.
- buhurdiere, swv.
- hurtenier, stm.
- HÜRZE, swv.
- enthürze, swv.
- HÛS, stn.
- abgothûs, stn.
- alterhûs, stn.
- ambethûs, stn.
- bachhûs, stn.
- badehûs, stn.
- beinhûs, stn.
- bëtehûs, stn.
- breithûs, stn.
- briuhûs, stn.
- brôthûs, stn.
- brouchûs, stn.
- bruoderhûs, stn.
- buckelhûs, stn.
- dinchûs, stn.
- diuphûs, stn.
- ëbenhûs, stn.
- ëgelhûs, stn.
- ëʒʒehûs, stn.
- galînhûs, stn.
- gartenhûs, stn.
- gasthûs, stn.
- gemeinhûs, stn.
- gerwehûs, stn.
- glockhûs, stn.
- goteshûs, stn.
- hallhûs, stn.
- himelhûs, stn.
- hirtenhûs, stn.
- hôchhûs, stn.
- hunthûs, stn.
- huorhûs, stn.
- jeithûs, stn.
- kampfhûs, stn.
- kapitelhûs, stn.
- kërnhûs, stn.
- kleithûs, stn.
- kornhûs, stn.
- koufhûs, stn.
- lanchûs, stn.
- lîhhûs, stn.
- lîthûs, stn.
- munthûs, stn.
- muoshûs, stn.
- orthûs, stn.
- phisterhûs, stn.
- râthûs, stn.
- rihthûs, stn.
- rouchhûs, stn.
- sanchûs, stn.
- sæʒehûs, stn.
- schâfhûs, stn.
- schazhûs, stn.
- schimpfhûs, stn.
- schinthûs, stn.
- schîʒhûs, stn.
- schûlhûs, stn.
- schuolhûs, stn.
- sêlhûs, stn.
- siechhûs, stn.
- siuftehûs, stn.
- slâfhûs, stn.
- smithûs, stn.
- snëckehûs, stn.
- spilhûs, stn.
| gehundetpartic.nie seil baʒ gehundet was niemals befand sich ein seil an einem bessern hunde. W. Tit. 142,2. Lexer behundetpartic.mit hunden versehen. kein meister der sô wol behundet wær Ls. 2,297.
Lexer hünderstm.fingirter sectenname. Bert. 302. so zu lesen. vgl. leseb. wb. 295.
Lexer NLexer FindeB HUOBE( ahd.huoba Graff 4,753) stswf.gemessenes und gehegtes landstück: ein stück land von einem gewissen maße, hufe. nach Schmeller 2,141 ist die hufe ein inbegriff von funfzehn, zwanzig bis dreißig jucherten feldes, nach Frisch 1,471. c gewöhnlich von dreißig morgen. vgl. RA. 535. zu heben? ariola, mansus, colonia sumerl. 1,20. 11,52. 34,23. gl. Mone 7,592. Diefenb. gl. 177. — huobe, dörfer unde lant warn. 2214. er hât mir gemachet mîne huobe mein ackerland zeiner wise Iw. 169. sîne huobe lâgen ûf dem sê was er als fischer zu erheben hatte Gregor. 1031. daʒ was sîn beste huoben gelt Parz. 544,12. joch meine ich niht die huoben noch der hêrren golt Walth. 125,6. eʒ ist hiute mîn, morne dîn, sô teilet man die huoben MS. 2,230. b. — der burcstal was zwelf huoben wît Er. 7836. dô gap si im mit freuden dâ drîʒec huobe ze eigen Wigal. 5747. driu hundert huobe Gudr. 916,3.
BMZ huobegëlt huobrëhts. das zweite wort.
Lexer jegerhuobestf.XXIII jegerhuobe, ex iis una est derelicta Rauch scriptt. 2,98.
Lexer lëgerhuobestf.hufe, welche brach liegt. Graff 4,753. Schmeller 2,453. vgl. Stalder 2,153.
Lexer sinhuobestf.IV sinhuobe, unde nuncii expediebantur Rauch scriptt. 2,102.
Lexer vaʒhuobestf.tres vaʒhuobe Rauch scriptt. 2,98.
Lexer walthuobestf.praedia quae dicuntur walthuobe Rauch scriptt. 2,119.
Lexer widemhuobeder kirche vermachtes gut. Graff 4,753. Oberl. 2015. | |