| - hunde, swm.
- hunne, swm.
- huntschaft, stf.
- huntdinc
- hunnendinc
- hunnengedinge
- hundert, stn.
- hundertslundec
- hundertstunt
- hunderttûsent
- hundertvalt
- HUNT, stm.
- beiʒhunt, stm.
- bëlhunt, stm.
- hellehunt, stm.
- hessehunt, stm.
- jagehunt, stm.
- leithunt, stm.
- merhunt, stm.
- morthunt, stm.
- nîthunt, stm.
- schurpfehunt, stm.
- spürhunt, stm.
- suochhunt, stm.
- vogelhunt, stm.
- walthunt, stm.
- huntâʒ
- huntgesinde
- hunthoubet
- hunthûs
- huntlouch
- huntswamme
- huntvliege
- hundesber
- hundesrippe
- hundestille
- hundeszunge
- hundelîn, stn.
- hündelîn, stn.
- hundinne, stf.
- gehünde, stn.
- hundîn, adj.
- gehundet
- behundet
- hünder, stm.
- HUOBE, stswf.
- huobegëlt
- huobrëht
- jegerhuobe, stf.
- lëgerhuobe, stf.
- sinhuobe, stf.
- vaʒhuobe, stf.
- walthuobe, stf.
- widemhuobe
- huobære, stm.
- huobenære, stm.
- HUOCH (-hes), flex. hes) stm.
- huohe, swv.
- HUOF
- HUON
- HUOR, stn.
- huore, f.
- magedehuor, stn.
- sippehuor, stn.
- slëhthuor, stn.
- überhuor, stn.
- huorhûs
- huorkint
- huorlust
- huorgelust
- huormacher
- huorlich, adj.
- huorheit, stf.
- huore, swf.
- huorenkint
- huore, swv.
- behuore, swv.
- huorære, stm.
- huorer, stm.
- überhuorære, stm.
- überhuorer, stm.
- HUOSTE, swm.
- huoste, swv.
- HUOTE, stf.
- afterhuote, stf.
- burchuote, stf.
- morgenhuote, stf.
- nâchhuote, stf.
- huotelôs, adj.
- huotliute
- huoteman
- hüete, swv.
- behüete, swv.
- unbehuot, partic. adj.
- behüetunge, stf.
- behuot, stm.
- unbehüetec, adj.
- unbehuotsamekeit, stf.
- gehüete, swv.
- missehüete, swv.
- missehüeten, stn.
- verhüete, swv.
- unverhuot, partic. adj.
- hüetære, stm.
- hüeter, stm.
- brûthüeter, stm.
- brûthüeterinne, stf.
- torhüeter, stm.
- türhüeter, stm.
- burgbehüeter, stm.
- huot, stm.
- bluomenhuot, stm.
- gugelhuot, stm.
- kugelhuot, stm.
- hëlmehuot, stm.
- hiubelhuot, stm.
- îsenhuot, stm.
- krësmenhuot, stm.
- kuzhuot, stm.
- lasterhuot, stm.
- pfâwenhuot, stm.
- schatehuot, stm.
- schiubenhuot, stm.
- schiverhuot, stm.
- slâfhuot, stm.
- snüerehuot, stm.
- stahelhuot, stm.
- vingerhuot, stm.
- viurhuot, stm.
- vlinshuot, stm.
- vridehuot, stm.
- vuhshuot, stm.
- westerhuot, stm.
- hüetelîn, stn.
- hüetel, stn.
- gougelhüetelîn, stn.
- grinthüetelîn, stn.
- snüerehüetel, stn.
- HÜPPE
- HÛRE, swv.
- HIURE, swv.
- behûre, swv.
- verhûre, swv.
- HURM, stm.
- HÜRNE
- HURRE, swv.
- HURST, stm. stf.
- steinhurst
- vorhurst
- gehurste, stn.
- HURT, stf.
- vogelhurt
- katzenhurt, stf.
- vogelhurt, stf.
- hurtvalle
- HURT, stf.
- HURTE, stf.
- hurt, stm.
- buhurt, stm.
- hurtebære, adj.
- hurtelich
- hurtlich
- hurtlîche, adv.
- hurtlîchen, adv.
- hurteclich, adj.
- hurteclîche, adv.
- hurteclîchen, adv.
- hurte, swv.
- hurten, stn.
- behurte, swv.
- hurtiere, swv.
- hurtieren, stn.
- zerhurtiere, swv.
- buhurdiere, swv.
- hurtenier, stm.
- HÜRZE, swv.
- enthürze, swv.
- HÛS, stn.
- abgothûs, stn.
- alterhûs, stn.
- ambethûs, stn.
- bachhûs, stn.
- badehûs, stn.
- beinhûs, stn.
- bëtehûs, stn.
- breithûs, stn.
- briuhûs, stn.
- brôthûs, stn.
- brouchûs, stn.
- bruoderhûs, stn.
- buckelhûs, stn.
- dinchûs, stn.
- diuphûs, stn.
- ëbenhûs, stn.
- ëgelhûs, stn.
- ëʒʒehûs, stn.
- galînhûs, stn.
- gartenhûs, stn.
- gasthûs, stn.
- gemeinhûs, stn.
| Lexer hunde , hunne( ahd.hunno) swm.centenarius. vgl. RA. 756. Graff 4,976. der schultheiss und hundt Gr. w. 2,30. antworten an des hunden gadern das. vgl. 2,759.
Lexer huntschaftstf.gericht der centenarii. Gr. w. 2,656. 759.
BMZ huntdinc hunnendinc hunnengedinges. das zweite wort.
Lexer NLexer FindeB hundertstn.hundert. der taveln muosen hundert sîn Parz. 237,1. der wart den küenen manne hundert dâ bereitet das. 59,15. hundert krône dâ gehangen was das. 229,24. daʒ daʒ sper in hundert brach Greg. 1954. in hundert stucke Iw. 260. bî hundert pfunden pf. K. 171,5. ahtzec und hundert Nib. 485,1. vier hundert und zehene das. 174,17. zwei hundert marke Am. 1533. driu hunterit althêirrin Anno 263. driu hundert wîp Iw. 228. vier hundert Parz. 534,29. funfhundirt jâr Karaj. 106,6. einlif hundert pf. K. 171,5. 14. sehzig hundert jâr Bert. 281.
hundertslundec hundertstunt hunderttûsent BMZ hundertvalt s. das zweite wort.
Lexer FindeB HUNTstm.hund.— goth.hunds, ahd.hunt; lat.canis, gr.κύων. Gr. 3,326. Graff 4,976. Ulfil. wb. 66. — 1.eigentlich. er ist ouch des hundes spot, swer versmæhet unsern herren got warn. 459. er wart en hundes wîse getriben an den hof für die tür Greg. 2856. ich wil mich mit dem munde niht glîchen dem hunde, der dâ wider grînen kan, sô in der ander grînet an Iw. 41. der hunt grînet, billet s. grîne, bille. unheil mir über den wec schreit gelîch einem hunde büchl. 1,1672. daʒ horn unt den hunt Trist. 16662. sîns hundes louf Walth. 18,27. sô jagent ir als ein valscher hunt nâch wâne das. 18,14. ir âtem als ein hunt dô stanc frauend. 336,11. sprüche vom hunde Vrid. 138. vgl. einl. 100. 104. — vür die hunde slahen niederhauen kchron. 24. a. mit den hunden eʒʒen (strafe) Parz. 524,18. aufhängen zwischen hunden RA. 685. hunde tragen das. 715. 2.als scheltwort. der übermuote hunt, der verwâʒene hunt (der teufel) Diemer 4,26. 314,13. der ubel hunt (der teufel) das. 309,22. aneg. 17, 25. 18,6. vgl. hellehunt. ich wil von disem hunde ein phant Er. 1051. bœser hunt Pantal. 1945.
Lexer beiʒhuntstm.hund, den man auf der jagd mit falken braucht.
Lexer bëlhuntstm.bellender hund? H. zeitschr. 3,11.
Lexer NLexer FindeB hellehuntstm.höllenhund, benennung des teufels. Greg. 163. Silv. 3864. vgl. Grimm mythol. 949. s. auch helle.
Lexer FindeB hessehuntstm.molossus, melampus sumerl. 37,51. vgl. H. zeitschr. 5,415. die hessehunde mit hungerigem munde Exod. fundgr. 2,87,19.
Lexer NLexer FindeB jagehuntstm.jagdhund. Ls. 2, 427. Osw. 2368. canis leporarius voc. o. 38,23. jeithunt (melampus, canis venaticus) Diefenb. gl. 179. | |