| - KAL (-wes), flex. wes) adj.
- kalheit, stf.
- kalwe, swf.
- kelwe, stf.
- KAL, swf.
- KALAMÂR, stn.
- KALADRÎUS
- KALAMITE, f.
- KALC, stm.
- lëderkalc, stm.
- sporkalc
- kalkmenger
- kalkoven
- kelke, swv.
- bekelke, swv.
- KALCEDÔN, stm.
- CALCOFÔN, stm.
- Caldeis
- KALENDENAERE, stm.
- KALGE, stf.
- KALLE, swv.
- kallen, stn.
- kallære, stm.
- bekalle, swv.
- bekallunge, stf.
- verkalle, swv.
- widerkalle, swv.
- kalle, stf.
- kalle, stf.
- gekelle, stn.
- kelze, swv.
- kalze, swv.
- kelz, stm.
- KALOMIDENT, geogr. n.
- Kalopeiʒ, n. pr.
- KALOPIERE, swv.
- kalopeiʒ, stm.
- Kalot
- KALP, stn.
- hintkalp, stn.
- merkalp, stn.
- rêchkalp, stn.
- vaselkalp, stn.
- waʒʒerkalp, stn.
- kelbelîn, stn.
- rêchkelbelîn, stn.
- kalbe, swf.
- kalbele, swf.
- kalbe, swv.
- kelberîn, adj.
- kelbrisch, adj.
- kilbere, f.
- KALT
- KAM, swm.
- kambritel
- KAMÊNE, swf.
- kamênisch, adj.
- KAMERE, swstf. stf.
- KAMER, swstf. stf.
- bettekamere
- brûtkamere
- buochkamere
- êkamere
- gerwekamere
- krësemkamere
- reitkamere
- schazkamere
- slâfkamere
- sprâchkamere
- spriukamere
- sunderkamer
- swâskamere
- trisekamere
- kamerbëlle
- kamerbirse
- kamerdolle
- kamerhort
- kamerrûʒe
- kamervrouve
- kamerwagen
- kamergewant
- kamerwîp
- kämerlîn, stm.
- kamerære, stm.
- kamererinne, stf.
- kamererîn, stf.
- kemerlinc, stm.
- Camille, n. pr.
- CAMILLE, swf.
- KAMP, stm. swf.
- KAM, stm. swf.
- KAMBE, stm. swf.
- hankamp
- hanenkamp
- niʒkamp
- triubelkamp
- wollekamp
- zierkambe
- kamprat
- âkambe, stn.
- hanefâkambe, stn.
- kembe, swv.
- kemme, swv.
- ungekembet, part. adj.
- kemmer, stm.
- kemmerinne, stf.
- KAMPF, stm.
- kampfhûs
- kampfmüede
- kampfgenôʒ
- kampfrëht
- kampfschilt
- kampfgeselle
- kampfslac
- kampfstat
- kampfvrî
- kampfwërc
- kampfwîse
- kampfzît
- kampfbære, adj.
- kampflich, adj.
- kampflîche, adv.
- kempfe, swm.
- vorkempfe, swm.
- vrônekempfe, swm.
- kempfe, swv.
- kempfer, stm.
- kampfer, stm.
- KAN
- KAN, swm.
- KANPFENNINC
- KANSCHILLINC
- KANVART
- KÂN, stm.
- kânec, adj.
- Kanabêus, n. pr.
- Kânach, geogr. n.
- Kanadic, geogr. name.
- KANÂL
- Kancor, n. pr.
- KANEL, stm.
- KENEL, stm.
- dachkenel, stm.
- waʒʒerkenel, stm.
- KANKER, swm.
- Kanlîûn, n. pr.
- KANNE, swf.
- ôrenkanne, swf.
- kannel, stf.
- kantel, stf.
- kandel, stf.
- CANTER
- Kanvoleiʒ, geogr. n.
- KANZ, stm.
- kanzwagen
- KANZELLE, f.
- KANZEL, f.
- kanzel, swv.
- kanzelære, stm.
- kanzellîe, stf.
- KAPE, swm.
- KAPËLLE, swf.
- KAPPËL, swf.
- kapelsoum
- kapellân, stm.
- kappelân, stm.
- KAPFE, swv.
- kapfeloube
- kapfespil
- erkapfe, swv.
- verkapfe, swv.
- umbekapfen, stn.
- kapfunge, stf.
- kapfære, stm.
- KAPITEL, stm.
- kapitelhûs
- kapitolîum
- KAPPE, swf.
- hëlkappe, swf.
- lînkappe, swf.
- mëssekappe, swf.
- münchkappe, swf.
- narrenkappe, swf.
- nëbelkappe, swf.
- reisekappe, swf.
- scharlachkappe, swf.
- tarnkappe, swstf.
- kappenzagel
- kappenzipfel
- käppelîn, stn.
- keppelîn, stn.
- käppel, stn.
- hëlekäppel, stm.
- käppelsnit
- KAPPE, swm.
- kappe, swv.
- kapûn, stm.
- Câps, geogr. n.
- KAPTIL, stn.
- KAR, stn.
| Lexer FindeB KAL flex.(-wes)adj.kahl, ohne haare.ahd.chalo, chalawes Graff 4,382. der kalwe gebûr Am. 1661. einen kalwen mûrære das. 1633. ein kalwen man Bon. 36,2. daʒ er kal von natûre was und âne hâr das. 75,2. ist er kal und âne hâr Ls. 3,422. — mit genit. daʒ er des hârs muoʒ werden kal fahr. schüler 137 a. w.
Lexer kalheitstf.kahlheit. calvicies Diefenb. gl. 57.
Lexer kalweswf.kahle stelle, kahlheit.ahd.kalawa, Graff 4,383. calvitium chalwe sumerl. 3,54. 30,10. — dem einen eʒ an die kalwen saʒ Reinh. s. 297 und anm.
Lexer NLexer kelwestf.kahlheit.ahd.chalawî Graff 4,383. calvicies kelwin voc. o. 36,1.
Lexer KALswf.?ein stück der kleidung. die kaln rôt alse ein blût En. 1700.
Lexer KALAMÂRstn.schreibzeug. an sîme gürtel ein guoteʒ kalamâr, daʒ man einen schrîpgeziuc nennet s. Oberl. 751. calamare calmâr voc. 1482.
BMZ KALADRÎUS s.KARADRÎUS.
Lexer FindeB KALAMITEf.unglück;lat.calamitas. huet dich vor kalamiten Wolk. 28,1,24.
Lexer FindeB KALCstm.kalk. Graff 4,393. — chalh unde steine Diemer 15,15. mit wallendem kalke marterte man in die lîchamen kchr. 37. d. ist er kal und âne hâr, den heiʒt man einen glaten schalc; er treit in sînem huote kalc Ls. 3,422.
Lexer NLexer lëderkalcstm.ambustum sumerl. 54,10.
Lexer sporkalckalk aus gyps gebrannt. gypsus voc. 1419. 1429. Schmeller 1, 575. sparkalc das. 574. voc. vrat. gipsius i. e. de gipso sparkalk Diefenb. gl. 140. | |